Dobre praktyki
Opis dobrej praktyki - korzystanie z technologii, aby stały się elementem kształcenia i wzbogaciły umiejętności i kompetencje ucznia.
Dobra praktyka powinna odnosić się do lekcji przedmiotowej, zadania uczniowskiego oraz projektu edukacyjnego.
Może dotyczyć monitorowania lub ewaluacji procesu nauczania, organizacji procesu nauczania i uczenia się, zarządzania klasą lub pracą uczniów, organizacji i przebiegu zespołowej pracy nauczycieli i innych.
Dobra praktyka TIK spełnia następujące kryteria ogólne:
wspomaga lub wzbogaca tradycyjne treści kształcenia i formy przekazu,
umożliwia i ułatwia proces uczenia się oraz osobisty rozwój ucznia,
wzbogaca wiedzę uczniów oraz ich motywację,
stwarza szansę do przekształcenia uczniów/ nauczycieli w społeczność ucząca się – zdolną do przyswajania nowej wiedzy,
stanowi wsparcie wysiłków nauczyciela, ułatwia jego pracę,
inspiruje do szukania nowy rozwiązań metodycznych oraz poprawy jakości nauczania,
jest możliwa do wykorzystania, a także rozwijania przez innych nauczycieli.
Kryteria opisu dobrej praktyki:
pokazuje celowy sposób zastosowania TIK,
przedstawia zwięźle pomysł w taki sposób, by inni nauczyciele mogli go wykorzystać w swojej pracy,
odpowiada na pytanie, czego się uczniowie nauczyli, jakie umiejętności zdobyli, ćwiczyli lub doskonalili,
podaje, co się sprawdziło w tej praktyce, czy uczniowie odnieśli sukces,
zawiera informacje o mocnych stronach i wskazówki dla naśladowców oraz planowanych zmianach,
załączone są materiały, które powstały w trakcie realizowania dobrej praktyki, np. prace uczniów, zdjęcia, filmy, audycje, dokumentacja nauczyciela,
są podane źródła materiałów wykorzystanych przez uczniów lub nauczycieli,
wymienia narzędzia TIK, programy, aplikacje, strony WWW, jakie zostały wykorzystane.
PO CZYM POZNAĆ, ŻE UŻYCIE TIK NA DANEJ LEKCJI BYŁO CELOWE I ZWIĘKSZYŁO SZANSE OSIĄGNIĘCIA CELÓW PRZEZ UCZNIÓW?
Odpowiedzi na to pytanie można udzielić, gdy możliwe jest porównanie efektów uczenia się z wykorzystaniem TIK z efektami uczenia się bez użycia TIK. Można uznać następujące kryteria takiej oceny.
Uczniowie:
• byli skoncentrowani na celach uczenia się, a nie na obsłudze narzędzi TIK,
• szybciej osiągnęli cele uczenia się, niż bez wykorzystania TIK,
• więcej się nauczyli (wiedza, świadomość i umiejętności),
• potrzebowali mniej czasu na opanowanie tych samych umiejętności niż przy zastosowaniu tradycyjnych metod nauczania,
• byli bardziej zaangażowani w uczenie się, aktywni.